دانلود آهنگ جدید – سلطان موزیک

یه مردِ خسته از طوفانِ تقدیر
نگاهش با اُفق درگیره دائم
یه قلبِ خالی از امّید داره،
یه بغض کهنه که سر میره دائم

میخواد چیزی بگه فکرِ بهونه س
که میشه بغضو لای حرف گم کرد
که راحت میشه موهای سفیدو
میون دونه های برف گم کرد

یه دردایی توو دنیا لاعلاجن
یه بُغضایی محاله پا بگیرن
یه حرفایی به قدری بی قواره‌ن
که عمراً تو الفبا جا بگیرن
که عمراً تو یه جمله جا بگیرن

رو پیشونیش پُر از خطِّ عمیقه
که جا داره از اینم بیشتر شه
از اول روی پیشونیش نوشتن
که تقدیرش پُر از اِبهامْ سر شه

تو تقویمش زمان یخ بسته انگار
بهار از روزگارش روو گرفته
براش عادت شده کابوسْ دیدن
به بهمن پُشتِ بهمن خو گرفته

یه دردایی توو دنیا لاعلاجن
یه بُغضایی محاله پا بگیرن
یه حرفایی به قدری بی قواره ن
که عمراً تو الفبا جا بگیرن
که عمراً تو یه جمله جا بگیرن